Vol vertrouwen zette ik mijn winactie online, want ik kon mij niet voorstellen wie er nou geen gratis coaching zou willen. Het delen en liken liep niet echt op… Mijn zus wees mij erop dat mensen misschien niet openbaar het bericht wilden delen, dus besloot ik een bericht te plaatsen dat men ook per mail kon meedoen aan de actie. De enige mensen die het bericht hebben gedeeld zijn familieleden en vrienden, waardoor ik geen winnaar heb kunnen uitloten. Dat voelde ontzettend naar en als een tegenslag.
Wat baalde ik. Ik voelde me in elkaar zakken en zag mijn droom in duigen vallen. Ik stortte volledig in de slachtofferrol. Deze rol vertroebelt mijn realiteitszin nogal eens. Gelukkig zei iemand tegen mij: “Kristel, je bedrijf bestaat nog maar een week he, je hebt nog heel wat tijd om nieuwe winactie
s op touw te zetten.” Dit hielp me om terug in de realiteit te keren en uit de slachtofferrol te komen. Ik moest in kaart brengen wat ik met de actie zou gaan doen. Zal ik de winactie verwijderen? Een nepwinnaar uitkiezen? Een familielid uitroepen als winnaar, terwijl ik geen naasten wil coachen? Dit voelde allemaal niet goed en dus besloot ik om even wat afstand te nemen in de week naar kerst.
Ik ging de natuur in, liet mijn laptop en bedrijf even voor wat het was en zoomde uit. Of eigenlijk zoomde ik in. Mijn valkuil is ongeduld en ik was er weer eens volledig in gevallen. Ik besloot dat ik een artikel zou schrijven over deze ervaring en met jullie te delen dat er geen winnaars zijn, MAAR ook geen verliezers zijn. Deze ervaring zorgde ervoor dat ik weer geconfronteerd werd met mijzelf en mij daarmee weer verder kon ontwikkelen.
Wil jij na het lezen van mijn tegenslag ook wat hulp bij jouw tegenslag? Neem vrijblijvend contact met mij op om te bespreken wat ik voor jou kan betekenen.